Wanneer twee mensen uit elkaar gaan, komt daar emotioneel en juridisch gezien een hoop bij kijken. Zo moet een echtscheiding altijd door de rechtbank worden uitgesproken. Een scheiding heeft veel gevolgen. Er moeten afspraken worden gemaakt over de zorg over de minderjarige kinderen, de uitvoering van het ouderlijk gezag, de kinderalimentatie en/of de partneralimentatie, de verdeling van het huwelijksvermogen of de afwikkeling van de huwelijkse voorwaarden en tot slot over het pensioen. Uitgangspunt is dat de (ex-)partners in goed overleg afspraken maken over de gevolgen van de scheiding bij voorkeur middels mediation. Wanneer dat niet (volledig) lukt, beslist de rechtbank.

Alimentatie wordt over het algemeen vastgesteld wanneer twee mensen uit elkaar gaan. Dat is echter niet altijd het geval. Is de alimentatie door de rechtbank of in goed overleg vastgesteld, dan blijft deze doorgaans aan verandering onderhevig. Dat wordt vaak vergeten. In beginsel kan iedere relevante wijziging in de de situatie (inkomen gestegen of gedaald, hertrouwen, samenwonen, (andere) kinderen gekregen) een reden vormen om de alimentatie opnieuw te berekenen. Daar is gespecialiseerde kennis voor nodig. Alimentatievraagstukken worden namelijk steeds ingewikkelder door de opkomst van samengestelde (stief)gezinnen en de samenloop van de daarmee samenhangende onderhoudsverplichtingen. Ook bij de vaststelling of wijziging van de kinderalimentatie en/of partneralimentatie verdient het de voorkeur dat in goed overleg een regeling wordt getroffen.

Wanneer twee ouders niet gehuwd zijn en geen geregistreerd partnerschap hebben, dan staat de vader bij de geboorte van het kind niet automatisch op de geboorteakte en is dan geen juridisch ouder. Daarvoor moet het kind worden erkend. Voor die erkenning is de toestemming van de moeder nodig. Soms wil moeder die toestemming niet verlenen of wenst de vader niet te erkennen. In dat geval kan de rechtbank worden verzocht vervangende toestemming te verlenen voor de erkenning of het vaderschap vast te stellen.

Wanneer twee ouders gehuwd zijn verkrijgen zij bij geboorte van hun kind samen het ouderlijk gezag (de verantwoordelijkheid). Bij scheiding blijft dit gezamenlijk ouderlijk gezag het uitgangspunt. Wanneer twee ouders niet gehuwd zijn kunnen zij een aantekening laten maken in het gezagsregister om gezamenlijk het ouderlijk gezag uit te oefenen. Soms wenst moeder niet mee te werken aan verkrijgen van het ouderlijk gezag door de andere ouder of is het nodig het ouderlijk gezag te laten omzetten in eenhoofdig ouderlijk gezag. In dat geval kan de rechtbank verzocht worden daarover te beslissen. Ook over de vaststelling of wijziging van een zorgverdeling over de kinderen ontstaan vaak problemen tussen de ouders. Mediation is bij uitstek geschikt om te proberen in goed overleg tot een regeling te komen. Vooral wanneer er sprake is van co ouderschap. Lukt dit niet, dan kan de rechter verzocht worden een (nieuwe) zorgregeling vast te stellen.

Wanneer iemand een regeling wenst te treffen voor de verdeling van zijn of haar vermogen bij overlijden, kan de notaris een testament (wij noemen dat juridisch een 'uiterste wilsbeschikking' opstellen. Wanneer na overlijden problemen ontstaan over de afwikkeling van de nalatenschap (het vermogen van degene die overleden is), of over de uitleg van het testament, dan probeert de notaris vaak eerst te bemiddelen of een oplossing te zoeken. Wanneer de erfgenamen geen overeenstemming kunnen bereiken, kan een gerechtelijke procedure worden gestart. Ook in dit soort gevallen kan in mediation alsnog een regeling worden getroffen en een veelal lange procedure worden voorkomen.